Na deze dag van zware arbeid kom ik toch echt met spierpijn thuis. De week zit er weer op en het weekend is welkom. Ga om hopelijk de pijn te verlichten toch maar even goed en lang warm douchen, misschien helpen die stralen ertegen? Spoel daarmee tevens de zweetgeur van me af. Nadat ik nadien wat makkelijks heb aangetrokken, even wat ruim zittende kleding, mijn behaaglijke warme jogging pakkie. Ga ik daarna eens wat warm eten maken, je moet ook wat doen aan de inwendige mens na een dag van pittige arbeid.

Tijdens het koken gaat plots de deurbel, denk verwonderlijk bij mezelf wie kan dat dan zijn? Vlug het gas uitgedraaid, want je weet nooit hoelang je bij de voordeur staat, verbrand eten is niet wat ik wil! Eigenlijk had ik helemaal geen idee wie dat kan zijn heb ook geen bezoek verwacht. Maar de nieuwsgierigheid doet me besluiten om toch maar snel te gaan kijken. Doe de deur los en voor ik het weet heb ik twee armen om mijn nek en een pakkerd op mijn bakkes. Hé, lief OOMPIE van me, gilt mijn nichtje Loann recht in mijn gezicht. Ik kijk heel verwonderlijk, want zij was eigenlijk echt de laatste die ik had verwacht. Ik hoor me zelf kreunen van pijn, die ouwe spieren toch! Ze kijkt me aan en zegt gelijk wat is dit nou dan, zo zwaar ben ik toch ook niet geworden? NEE, NEE, meid dat is het niet, het licht ook echt niet aan jou. Maar heb me blijkbaar iets verdraait of te veel belast vandaag. Maar leuk je te zien, kom binnen, wat brengt je hier? Ben net met het eten bezig, wil je misschien ook mee eten? Dat sla ik niet af, scheelt me zelf weer in de keuken staan. Hoef dan niet meer voor mezelf te koken, kan dan ook wat langer bij je zijn, zeg ze gelijk. We gaan naar mijn klein keukentje, ga daar rustig verder met het warmen van, Ja, zeg nu maar ons maaltje.

We babbelen eigenlijk over niets speciaals. Tot ik zeg He, Loann, wat hoorde, woon je nu op jezelf of begreep ik dat laatst verkeerd van je mam? NEE, Klopt helemaal ik heb een kamertje hier vlak bij jou in deze buurt, sinds kort nog maar hoor, daarom kwam ik ook eigenlijk spontaan even langs! Lekker dichtbij zo. Plots zegt Loann: Voor een OUWE man woon je eigenlijk best leuk. Ik kijk haar aan en zeg gespeeld verwonderlijk OUWE, wil je nog mee-eten of? Pas jij maar op zeg ik gelijk terug. Lachend komt ze bij me staan en knuffelt me even. Zo bedoel ik het nou ook weer niet! Maar zoals u zich beweegt lijk het er best wel op, gevolgd door een warme lach. Ik kijk haar aan en zeg Ja, Ja, Loann wrijf het maar weer weg met je lachende bekkie. Nu kleurt ze echt een beetje. Ik lach terug, zeg kom meid kom we gaan aan tafel. Tijdens ons snelle warme prakkie kijk ik vol bewondering naar haar. God wat is die meid toch snel groot geworden de laatste tijd. Had haar eigenlijk een tijd ook maar weinig gezien, redenen waren er eigenlijk niet voor, dus zeg maar zoals zo vaak: druk, druk. Over en weer eens een belletje met haar ouders daar bleef het bij.

Niet normaal zo snel als haar groei, naar een knappe volwassen uitstraling, is gegaan! Waar blijft de tijd toch steeds, bedenk ik me gelijk. Loann heeft best wel gelijk met dat woord OUWE bedenk ik me dan. Heeft Loann nu door dat ik haar nu echt bekijk, meer bewonder! Echt eigenlijk meer bewonder! NEE toch? dat kan haast niet. Maar blijkbaar is het toch zo want ik zie Loann steeds meer overdreven naar voren gaan hangen over de tafel als ze iets wil pakken. Hierdoor gunt ze mij echt best wel een mooie kijk op haar zeg maar bijna volwassen geworden lichaam, het zicht wat best wel welkom is. Plots zie ik een vette knipoog bij haar, kleuren is het enige wat ik nu zelf kan. Loann glimlacht weer. Ik voel me betrapt, verdorie echt betrapt. Ze kijkt me uitdagend aan en lacht er hoorbaar weer bij, ze zegt niks maar haar uitstraling op het gezicht verandert ziender ogen. We nemen beiden nog even een lekker toetje na, zo die warme hap zit weer achter de kiezen zeg ik haar. Ik ga staan om af te ruimen, kijk Loann even aan zie dat haar mondje open is gevallen. Merk nu ook wat daar de reden van is. Schaam me nu echt diep en zeg SORRY MEID dit is niet de bedoeling. Ze antwoord eigenlijk gelijk met zachte maar best brutale woorden DAT GEEFT ECHT NIETS, OHhhh, WEL EEN MOOI UITZICHT.

Door mijn gedachten gaan op hetzelfde moment de woorden van DIT MAG NIET, DIT KAN IK ECHT NIET MAKEN. Hier sta ik me te vergapen aan zoiets jeugdigs, een nagenoeg volwassen jonge vrouw, krijg daarvan dan ook nog spontaan een enorme paal. Waarom heb ik nu net deze wijde broek aan, door de ruimte is zijn contour goed waar te nemen. Ik schaam me echt en zeg nogmaals gemeend: SORRY meid dit is niet mijn bedoeling, zo. Gezamenlijk ruimen we af en wassen snel even die paar bordjes en pannen weer in de kast. Daarbij schuift Loann met haar lekkere lichaam zo nu en dan even strelend langs de mijne, op een manier als of het steeds per ongeluk gebeurde. Ik zeg er maar niks van. Ik zeg na de gedane afwas: Zo nu even een BAKKIE of niet meid, JA lijkt me lekker hoor ik Loann zeggen en wil naar de kast met koppies lopen maar daar staat Loann uitdagend voor, ze ziet mijn bedoelingen, vraagt lachend waar staan ze? Daar achter je in dat kastje, middelste plank is mijn antwoord terug. Ze draait zich om, ik kijk toch echt naar een lekker strak jeugdig maar toch ook een O zo’n vrouwelijk lichaam, mooi bol kontje, een slanke lange rug, met daar onder mooie statige benen, een welkom geheel om te zien. Wat een verdomt lekker uitzicht. Draait ze zich nu echt moedwillig traag naar mij terug, meer dan uitdagend? Loann lijkt wel een showtje hier te geven voor mij.